Η Dena Roche φοβάται να φλοιώσει τα σκυλιά. Ξέρει ότι ο φόβος της είναι παράλογος, αλλά ο ήχος, ακόμη και σε απόσταση, την στέλνει σε μια πανικού εμφάνιση πανικού.
Για τους λάτρεις του κατοικίδιου ζώου, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς που έχει τόσο σοβαρή αντίδραση σε ένα σκύλο ή γάτα, αλλά συμβαίνει. Ονομάζεται a συγκεκριμένη φοβία, και η κατάσταση είναι πολύ πιο κοινή από πολλούς ανθρώπους συνειδητοποιούν.
Σύμφωνα με την Ένωση Άγχους και Κατάθλιψης της Αμερικής (ADAA), περίπου 19 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από μια συγκεκριμένη φοβία, που είναι ένας «υπερβολικός και παράλογος φόβος παρουσία ενός συγκεκριμένου αντικειμένου, τόπου ή κατάστασης». Ο φόβος συγκεκριμένων ζώων όπως τα σκυλιά ή οι γάτες είναι μία από τις πιο κοινές συγκεκριμένες φοβίες.
Πραγματικός φόβος
Οι άνθρωποι με τη φοβία σκύλου ή γάτας περιγράφουν ότι αισθάνονται ακραία αγωνία όταν βρίσκονται κοντά στο ζώο ή ακόμα και σκέφτονται για τη δυνατότητα να συναντήσουν το ζώο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συναισθήματα πανικού, τρόμου και τρομοκρατίας, αγωνιστική καρδιά, δύσπνοια, τρόμο και συντριπτική ανάγκη για φυγή. Οι άνθρωποι με φοβίες όχι μόνο φοβούνται ότι ένας σκύλος ή γάτα τους βλάπτει, αλλά φοβούνται εξίσου την αντίδραση πανικού που συνοδεύει μια συνάντηση.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από φοβίες γάτας ή σκύλου είναι υπερευαίσθητες σε πράγματα που άλλοι άνθρωποι δεν θα παρατηρούσαν καν. "Θα γίνουν εναρμονισμένοι με το πιθανό τσούξιμο ενός κολάρου σκύλου που οι περισσότεροι άνθρωποι θα αγνοήσουν", λέει ο Δρ Simon Rego, διευθυντής του Πρόγραμμα Εκγύμνασης Γνωστικής Συμπεριφοράς (CBT) στο Montefiore Medical Center / Albert Einstein College of Medicine στη Νέα Υόρκη.
«Οι άνθρωποι παραμορφώνουν τα φοβικά ερεθίσματα», εξηγεί ο Δρ Rego. "Μπορεί να δουν μια γάτα σαν τίγρη δοντιών σπαθί με λιοντάρια μεγέθους λιονταριού, για παράδειγμα. Και οι γάτες είναι τόσο απομονωμένες και ανεξάρτητες που φαίνονται απρόβλεπτες. Η απρόβλεπτη είναι πολύ τρομακτική για τις φοβικές γυναίκες ", λέει. "Επίσης, ακούω ότι οι γάτες έχουν" κακά μάτια "πολύ."
"Είναι εκπληκτικό το πόσο γενικευμένο ή εξειδικευμένο μπορεί να γίνει ένας φόβος", προσθέτει ο Δρ Rego. Στην περίπτωση της Roche, τα ίδια τα σκυλιά δεν προκαλούν αντίδραση, αλλά η αποφλοίωση. Η Roche εξηγεί ότι αν είναι σε ένα μέρος που μπορεί να φύγει, η αντίδρασή της δεν είναι τόσο κακή. Αλλά αν είναι στο σπίτι και ακούει ένα γαβγίζοντας σκύλο κοντά, πρέπει να πάει μέσα και να μείνει εκεί. Στην πραγματικότητα, έχει φτάσει στο σημείο όπου δεν θα χρησιμοποιήσει το δικό της κατώφλι γιατί φοβάται ότι ένας σκύλος θα φλοιός κάπου στη γειτονιά.
Πώς αναπτύσσονται οι Φοβίες
Οι περισσότερες φοβίες ξεκινούν από την παιδική ηλικία ή την εφηβεία, λέει ο Δρ Mike Vasey, Ph.D., καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Κρατικού Πανεπιστημίου του Οχάιο. Υπάρχουν διάφορα σενάρια που μπορεί να είναι η ώθηση σε μια φοβία. Μια άμεση εμπειρία ή ένα τραυματικό γεγονός, όπως ένα δάγκωμα σκύλου ή ακόμα και ένας υπερβολικά φιλικός σκύλος που πηδά πάνω σε ένα απροετοίμαστο παιδί μπορεί να οδηγήσει σε φοβία. Μερικές φορές τα παιδιά παίρνουν τα συνθήματα από τους γονείς τους. Αν μια μητέρα φοβάται τα σκυλιά, ο γιος της μπορεί να υποδείξει τον φόβο της για τα δικά της. Τέλος, λέει ο Δρ Βάζε, μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να ενεργοποιηθεί μια φοβία είναι για έναν έμπιστο ενήλικα να πει σε ένα παιδί ότι τα σκυλιά ή οι γάτες είναι επικίνδυνα.
Είναι ορισμένοι άνθρωποι προδιάθετοι να αναπτύσσουν φοβίες; Ναι, λέει ο Δρ Rego, επειδή υπάρχουν γενετικές και βιολογικές επιρροές που κάνουν κάποιον πιο πιθανό να αναπτύξει μια φοβία. "Είναι σαν ένα διακόπτη φωτός", εξηγεί. "Κάποιοι μπορεί να μην αναπτύξουν ποτέ φοβία, αλλά θα μπορούσαν να προσφέρουν τις κατάλληλες συνθήκες."
