Είναι η χειρουργική επέμβαση η μόνη επιλογή για τα δακρυγόνα δακρυγόνα λεκέ;

2024 Συγγραφέας: Roxanne Bryan | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 10:14

Ο πόνος μιας ρήξης κρανιακού συνδέσμου των κρανιακών συνδέσεων (CCL) είναι συνήθως προφανής - τα περισσότερα σκυλιά θα κολλήσουν το οπίσθιο άκρο τους στον αέρα και θα βάλουν λίγο ή και κανένα βάρος σε αυτό. Αλλά οι ιδιοκτήτες αισθάνονται τον πόνο επίσης. Το 2003, οι ιδιοκτήτες σκύλων στις Ηνωμένες Πολιτείες δαπάνησαν 1,32 δισεκατομμύρια δολάρια σε χειρουργική και ιατρική διαχείριση αυτής της κοινής κατάστασης του γόνατος.

Για τα περισσότερα σκυλιά με ρωγμές CCL, η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία επιλογής. Ωστόσο, κατά την πρόσφατη Δυτική Κτηνιατρική Διάσκεψη, ο Dr. Michael Conzemius, καθηγητής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, αποκάλυψε νέα στοιχεία μελέτης που μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο οι κτηνίατροι προσεγγίζουν την ασθένεια CCL.

Τι είναι το CCL Tear;

Το CCL είναι μια σκληρή ζώνη ιστού που βοηθά στη σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος, ελέγχοντας την κίνηση του μηρού - του μηριαίου οστού - όπου συναντά το κνημιαίο οστό - στα γόνατα. Όπως και στους πρόσθιους τραυματικούς συνδέσμους στους ανθρώπινους αθλητές, οι CCLs τα σκυλιά μπορούν να σπάσουν ξαφνικά λόγω τραύματος. Αλλά οι περισσότεροι δακρύζουν αργά με την πάροδο του χρόνου, προκαλώντας κοινή αστάθεια, η οποία οδηγεί σε φλεγμονή, πόνο και αρθριτικές μεταβολές.

Οποιοσδήποτε σκύλος (ή γάτα, λιγότερο συχνά) μπορεί να αναπτύξει αυτή την κατάσταση. Ωστόσο, οι ρωγμές CCL τείνουν να εμφανίζονται συχνότερα σε σκύλους μεγάλου και υπερβολικού βάρους.

Χειρουργική χωρίς Καμμία Χειρουργική

Ενώ συνήθως συνιστάται χειρουργική επέμβαση για τη σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος, στο πρόσφατο κτηνιατρικό συνέδριο, ο Δρ.Ο Conzemius μοιράστηκε τα εκπληκτικά αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης του Πανεπιστημίου της Μινεσότα που μπορεί να οδηγήσει σε άλλες επιλογές.

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε μεγάλης φυλής, υπέρβαρα σκυλιά με ασθένεια CCL. Τα μισά από τα σκυλιά αντιμετωπίστηκαν μόνο με ιατρική αντιμετώπιση, η οποία συνίστατο σε απώλεια βάρους, φαρμακευτική αγωγή για πόνο και εποπτευόμενη φυσική θεραπεία. Οι υπόλοιποι σκύλοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση (Osteotomy Leveling Plateau Tibeal, ή TPLO), ακολουθούμενη από την ίδια ιατρική διαχείριση.

Οι ερευνητές βασίζουν την επιτυχία της θεραπείας σε δύο παράγοντες: 1) τους ιδιοκτήτες που αναφέρουν βελτίωση κατά 10% στη λειτουργία των ποδιών και την ποιότητα ζωής, και 2) ανάλυση βημάτων πλατφόρμας δύναμης (που παρέχει μια αντικειμενική μέτρηση της ποσότητας βάρους που ένα σκυλί τοποθετεί σε ένα άκρο) το βάρος που φέρει το 85 τοις εκατό της κανονικής.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα σκυλιά που είχαν χειρουργική επέμβαση εμφάνισαν γενικότερα βελτίωση και στις δύο περιοχές, αλλά η ιατρική διαχείριση μόνο δεν ήταν πολύ πίσω. Σε ένα χρόνο μετά την έναρξη της μελέτης, το 75 τοις εκατό των σκύλων που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και ιατρική διαχείριση θεωρήθηκαν επιτυχίες θεραπείας. Το 63,6% αυτών των σκύλων που έλαβαν ιατρική διαχείριση μόνο θεωρήθηκαν επιτυχίες θεραπείας.

Παρόλο που η χειρουργική επέμβαση προσφέρει ακόμα την καλύτερη πρόγνωση, τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν ότι για ορισμένα σκυλιά, ειδικά για εκείνα για τα οποία η αναισθησία μπορεί να είναι επικίνδυνη, η εξάλειψη της χειρουργικής επέμβασης μπορεί να είναι μια επιλογή. Ο έλεγχος βάρους, η φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο και η φυσιοθεραπεία μπορεί να μην οδηγήσουν σε τόσο μεγάλη βελτίωση όσο η χειρουργική επέμβαση, αλλά για ορισμένους ιδιοκτήτες τα αποτελέσματα μπορεί να είναι αποδεκτά.

Ο κ. Conzemius αναμένει ότι η μελέτη θα δημοσιευθεί σε κτηνιατρικά περιοδικά τους επόμενους μήνες.